বাগান আৰু বাগানিয়াৰ উদাৰতা।

:আৰে মুৰ্গী কিতনা কা ৰে?
বজাৰলৈ আহি বাগানৰ শ্ৰমিকে সোধে।
:একছ আছী ৰূপয়া-মুৰ্গী বেপাৰীয়ে দাম কয়।
: দৌছ' ৰূপয়া লে লে ৰে।

এশ আশী টকাৰ মুৰ্গী দুশটকাত কিনি লৈ যায় মগলু-জগনুৱে। টকালৈ পৰোৱা নকৰে। দহ টকাৰ সামগ্ৰী বিশটকাত কিনি আনন্দ মনেৰে গুছি যায়।

কাৰণ তেওঁলোকৰ বোনাচ হৈছে। বোনাছ বছৰত এবাৰেই হয়। দুৰ্গাপূজাৰ প্ৰাকমূহূৰ্তত।

চাহ শ্ৰমিকৰ বিষয়ে আলোচনা হ'লেই বন্ধু প্ৰাণজিতে Pranjit Saikia এই কাহিনীটো সদায়েই কয়। প্ৰাণজিতে বাগিচাৰ সৈতে নিজৰ সম্পৰ্কৰ কথা গৌৰৱেৰে কয়। মই নিশ্চিত যে- চুলাই খাই এশতকৈ অধিক চাহ শ্ৰমিকৰ মৃত্যু হোৱাৰ সময়তো এই কথা ৰাজহুৱাকৈ কৈছে। প্ৰাণজিতে খুব ভালকে ছাঁদ্ৰী (চলিত ভাষাত বাগানীয়া) ক'ৱ পাৰে।

চফ্ৰাইৰ বাগান বজাৰ গৰম হৈ থাকে। কিন্তু বোনাচ দিয়াৰ সপ্তাহ বজাৰ 'পাগলা' হৈ যায়। দাম যদি দহ টকা, বাগানৰ শ্ৰমিকে বিশ টকা জোৰ-জবৰদস্তি দিবলৈ পৰোৱা নকৰে। এলেকাটোৰ ধনী মানুহখিনিয়েও বোনাছ বজাৰলৈ যাবলৈ ভয় কৰে। কাৰণ মানুহখিনি অবিশ্বাস্যভাবে উদাৰ হৈ পৰে।

কাৰণ তেওঁলোক টকাৰ মুখলৈ নোচোৱা মানুহ। যি কেৱল শ্ৰম কৰিব জানে। শ্ৰমৰ বিনিময়ত যি পায় তাতেই সুখী হৈ থাকে।

এসময়ত শোষণৰ বলি হৈছিল। পিছত আৰম্ভ হ'ল প্ৰবঞ্চনা।

দুৰ্গা দেবীৰ প্ৰতি আগাধ ভক্তি। এদিন তেওঁলোকক বুজাইছিল- ইন্দিৰাই দুৰ্গা। তেতিয়াৰ পৰা দুৰ্গামাইৰ হাতখন খামুচি ধৰি আছিল। এইবাৰ বুজালে দুৰ্গামাই এইবছৰ হাতত পদুম লৈ আহিছে।

বুজি গ'ল একেবাৰতে। বাগানত পদুম ফুলিল।

সাপ্তাহিক মজুৰীৰ টকা কেইটা দেওবাৰেই শেষ হ'ব লাগিব। নহ'লে সোমবাৰে কামলৈ নাযাবও পাৰে। যৎসামান্য যি কেইটা মজুৰী দিয়ে, সেয়াও দেওবাৰে সন্ধিয়াৰ ভিতৰত খৰছ কৰি শেষ হ'বই লাগিব। নহ'লেই বিপদ।

টকা কেইটা শেষ কৰাৰ অলেখ প্ৰলোভন। দেওবাৰে বাগান বজাৰ মায়াময় হৈ উঠে। ৰঙীন আৱেশত বুৰ গৈ মাতাল হৈ উঠাৰ সকলো ব্যৱস্থা মজুত থাকে বাগান বজাৰত।

সাপ্তাহিক মজুৰীৰ ধন কেইটা পুনৰ কাঢ়ি নিয়াৰ যি কেইটা ব্যৱস্থা সাজু হৈ থাকে, তাৰ অন্যতম হ'ল চুলাই মদ। বাগান বজাৰৰ এক-ডেৰ কিল'মিটাৰ আগৰে পৰা চুলাইৰ দোকান বহে।

চুলাইৰ সৈতে সস্তীয়া খাদ্য। ছাগলীৰ নাড়ী-ভেৰুৰ ভাজী। শামুক, উইছিৰিঙা, পানীপোক আদিও স্থান আৰু খাদ্যাভাষ ভেদে উভৈনদী হৈ থাকে।

বজাৰ পোৱাৰ আগতেই আৰম্ভ হয় চুলাইৰ ৰাগী।  'বাগানীয়া  ভাষাত' হাৰিয়া। হাৰিয়াত আকন্ঠ ডুব গৈ বজাৰ পোৱাৰ পিছত কথাবোৰ বেলেগ হৈ পৰে। হঠাৎ উদাৰ আৰু ধোৱা খূলীয়া হৈ পৰা মানুহবোৰে প্ৰায়েই উভতি যাওঁতে পৰিয়ালৰ সাপ্তাহিক বজাৰখিনিও নিবলৈ পাহৰি যায়। নিলেও বাটতে এৰি থৈ যায়। ঘৰ নাপায়হি। এনেকুৱা নহয় যে কেৱল পুৰুষ সকলেই এই ব্যাধিত আক্ৰান্ত। মহিলা সকলো এই ব্যৱস্থাৰ চিকাৰ হ'য়।

ফলত পিছদিনা পুৱাই কামকাজলৈ যোৱাৰ গত্যন্তৰ নাথাকে।

তেওঁলোকৰ সাপ্তাহিক মজুৰী যাতে সপ্তাহতে শেষ হয় তাৰবাবে দেওবাৰে দিনটোত কি যে প্ৰলোভনে অপেক্ষা কৰি নাথাকে!

ফাঁকি দি অসমলৈ অনাৰ দু:খ পাহৰিবলৈ এদিন তেওঁলোকে সুৰাৰ আশ্ৰয় লৈছিল।

ব্ৰিটিছে সেয়া শোষণৰ আন এক আহিলা কৰি ল'লে। তেওঁলোকৰ হাতত যাতে টকা জমা নাথাকে, খোৱা-পিন্ধাৰ বাহিৰে যাতে আন কমলৈ টকা নাথাকে, সেয়া নিশ্চিত কৰিব পাৰে বাগান বজাৰে। বাগান বজাৰৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ প্ৰলোভনটোৰ নামেই হ'ল চুলাই মদ।

এই চুলাইৰ বাবে শ্ৰমিকৰ আয়ুস ক'ম। বহুতে পঞ্চাশৰ ঘৰো নোচোৱে। বাগানৰ লাভ।

শিক্ষাৰ হাৰ ক'ম। ল'ৰা ছোৱালী উচ্চ শিক্ষিত হৈ বাহিৰলৈ যাব নোৱাৰে। বাগানে শ্ৰমিক নেহেৰুৱাই। বাগানৰ লাভ।

টকা জমা কৰি কাইলৈ বেলেগ কিবা কাম এটা কৰো বুলি কৰিব নোৱাৰে। বাগানৰ লাভ।

ক'ৰবাত মাটি এটুকুৰা লৈ নিজাকৈ ঘৰ এখন সাজিব নোৱাৰে। বাগানৰ লাভ।

এই লাভৰ বাবেই বাগানে বাগানে চুলাই মদৰ ভাটি। চুলাইৰ বজাৰ।

চুলাই মদ শ্ৰমিকৰ ব্যয়সাধ্য হৈ থকাটো দৰকাৰী। দাম কমাই ৰখাৰ বাবেই অসাধু ব্যবসায়ীয়ে গেলা বেটাৰী (আমি যিবোৰ বেটাৰী পেলাই দিওঁ), পঁচা চেণ্ডেল, ইউৰিয়া, চোৰাটৰ পাত আৰু শেহতীয়াকৈ একাংশ ফাৰ্মাচীত পোৱা টেবলেট (ড্ৰাগছ) ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ লৈছে।

সময়ৰ সোঁতত বাগানৰ পৰা আহি গাওঁ সমূহতো চুলাই উভৈনদী হৈ পৰিল।

এই চুলায়ে কালৰূপ লোৱাটো অবধাৰিত আছিল। ভবিষ্যতে অধিক সংহাৰী ৰূপ লোৱাটোও নিশ্চিত। প্ৰতীক্ষা কেৱল সময়ত।

একোখন ঘৰ, একোটা পৰিয়াল, একোটা অঞ্চল চুলাইত জাহ গৈছে। বিষক্ৰিয়াত যদি এশ মৰিছে, শ্ল' পইজনত লাখ লাখ নিশ্চিত মৃত্যুৰ মুখলৈ আগবাঢ়িছে।

ব্ৰিটিছৰ দিনৰেপৰা চক্ৰান্ত চলি আহিছে, ভৱিষ্যতলৈও চলি থাকাব।

বাগান ওচৰৰ পৰা দেখিছো। সকলোফালৰ পৰা শোষণ।

দিলখোলা মানুহবোৰক সকলোৱেই ঠগিছে। জীয়াই জীয়াই কবৰ দিছে বাগানৰ শ্ৰমিকক।

ভাৰষা আটছাৰ ওপৰতে আছিল। সীমাঞ্চল দীগাল সভাপতি আৰু কামাখ্যা প্ৰসাদ তাছা সম্পাদক হৈ থকাৰ সময়ত আটছাৰ হোষ্টেল মোৰ ঠিকনা আছিল।  তেওঁলোকৰ পৰা মই বহুত আশা কৰিছিলো। আজিৰ মন্ত্ৰী পল্লব লোচনৰ পৰাও চাহ জনগোষ্ঠীয়ে বহু পাব বুলি আশা কৰিছিলো।

তেওঁলোকেই নহয়, পিছত আটছাৰ বোকোচাত উঠি বহু লোক নেতা হ'ল। কিন্তু পৰিস্থিতিৰ ক

চুলাই মদ আৰু মদাহী ?

চুলাইৰ কথা অমৃত সমান

১, উদয়াস্ত পৰিশ্ৰম কৰি ৩০০ টকাও বেতন নোপোৱা মানুহে যেতিয়া গম পাব যে তেঁওলোকে ফাৱতে ২৫০০ টকা পাই গল আৰু ইলেকচনৰ আগতে আৰু ২৫০০ টকা পাই যাব ৷ সামান্য শিক্ষা বা অৰ্ধ শিক্ষিত মানুহে যদি কাম নকৰাকৈ ইমান পইচা পাই যায় তেন্তে কৰিব কি? চুলাই নাখাই খাব কি? চাউল চেনীও ফ্ৰি ৷
২, হাতী- মানুহ সংঘাতত যিমান মানুহ মৰিছে তাৰ অধিকাংশই একেটা জনগোষ্ঠীৰ ৷ কাৰণ চুলাই ৷ হাতীৰ ঘ্ৰাণশক্তি তীব্ৰ ৷ সেয়ে লালী গুৰৰ লুভীয়া বন্যহস্তীয়ে গুৰ বিচাৰি চুলাই খোৱাজনৰ ঘৰ বা ভাটীত নিশা প্ৰবেশ কৰে ৷ চুলাইৰ নিচাত নিদ্ৰাৰত বহুজনৰ প্ৰাণ যায় হাতীৰ গচকত ৷
৩, চৰকাৰে পৰম্পৰাগত সুৰাক গুৰুত্ব দিব বা উন্নীত কৰণৰ পোষকতা কৰিব বুলি দিছপুৰত ঘোষণা কৰিবলৈহে পালে ৷ নগৰে চহৰে, অলিয়ে গলিয়ে পৰম্পৰাৰ নামত চুলাইৰ বটল ৰাজপথৰ কাষত থিয় হৈ গল ৷
৪, আবকাৰীয়ে ধৰিবহে পাৰে ৷ ৰাখি থব নোৱাৰে ৷ আইনখন কি?
৫, আবকাৰীয়ে ধৰাজনক লৈ পুলিচে মিছাতে ঝেঙত সোমাব নিবিচাৰে ৷
৬, পেপাৰ দিয়া হকাৰৰ দৰে এতিয়া গ্ৰামাঞ্চলত সুৰাৰ হকাৰ আছে ৷ উঠনাত খাব পৰা বস্তু হলগৈ সুৰা ৷
৭, খেদি খেদি চুলাই বেপাৰীক ধৰা আবকাৰী বিষয়াক কাৰ নিৰ্দেশত তৎকালে বদলি কৰা হয় ৷
৮, এতিয়া চুলাই মদাহীয়ে ঘৈনীয়েকক নকব বুলি ভাবিছে নেকি -- জীৱনত তোক একো দিব নোৱাৰিলো, মদ খাই মৰি যাম !! চৰকাৰে দুই লাখ দিব ৷ তই হাতৰ কাণৰ কেৰু মণি কিনি লবি!
৯, মদ বন্ধ হব বুলি কোনো মুৰ্খই ঘোষণা নকৰে ৷
১০, মদে শতাধিকৰ জীৱন বন্তি নুমুৱাই দিয়াতহে কাৰোবাৰ নিচা ফাটিল ৷ মদাহীৰ বাবে কিমান পৰিয়াল আৰু প্ৰতিবেশীয়ে নিৰ্যাতনৰ মাজেৰে উজাগৰি নিশা কটাইছে তাৰ পৰিসংখ্যা কাৰ ওচৰত আছে? ?
১১, আধ্যাত্মিকতাৰ দীঘল ফোট লোৱা মানুহৰ কিছু নৈতিকতাও থকা উচিৎ ৷
দেশ- সমাজ ৰসাতলে যাওক ৷ কাৰ কি আহে যায় ৷ চুলাই খোৱাই থাকিলেই যদি ৰজা হৈ থাকিব পাৰি ৷

শিক্ষক আৰু শিক্ষা - এক ব্যক্তিগত চিন্তা।

কিছুদিন আগতে কৰ্মক্ষেত্ৰৰ ওচৰতে অনুষ্ঠিত হোৱা শিক্ষাবিষয়ক আলোচনা-চক্ৰ এখনলৈ বিদ্যালয়ৰ তৰফৰ পৰা আকস্মিকভাৱে যাবলগীয়া হৈছিল ৷ বিভিন্ন বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰে সভাখন ভৰি আছিল ৷ কিন্তু উপস্থিত বেছিভাগেই হয়তো সভাখনৰ বিষয়বস্তু অথবা উদ্দেশ্যৰ বিষয়ে জ্ঞাত নাছিল ৷ সেয়েহে বক্তাৰ সুন্দৰ ভাষণেও তেওঁলোকক আকৰ্ষণ কৰিব পৰা নাছিল ৷ আমি গৈ পাওঁতে এগৰাকী বক্তাই তথ্যসহকাৰে ভাৰতৰ বৰ্তমান শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে ৰসালভাৱে কৈ আছিল ৷ তেওঁৰ ভাষণ সম্পূৰ্ণকৈ শুনাৰ সুযোগ নাপালো ৷ কিন্তু যিখিনি শুনিলো,সেইখিনিয়ে মন চুই গ'ল ৷ তেওঁ কৈছিল -"চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ প্ৰধান শিক্ষকসকলে কয়, "চাৰ,শিক্ষক হ'বলৈ আহি ৰান্ধনিহে হ'লো ৷ চাউল-দাইলৰ হিচাপ কৰি থাকোতেই যায় ৷"
      অসমৰ প্ৰতাপশালী মন্ত্ৰী এগৰাকীয়ে এবাৰ কেইখনমান বিদ্যালয়ৰ প্ৰধান শিক্ষকসকলক মাতি নি ৰাজহুৱাভাৱে অপমান কৰাৰ দৃশ্য টেলিভিছন চেনেলৰ জৰিয়তে প্ৰচাৰিত হৈছিল ৷ কাৰণ আছিল সেই বিদ্যালয় কেইখনৰ হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষাৰ ফলাফল ৷ হয়, শিক্ষা ব্যৱস্থা লাগিলে যেনেকুৱাই নহওঁক, শিক্ষকৰ ওপৰত দোষ জাপি দিয়াটো অতি সহজ ৷ কিন্তু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সামগ্ৰিক উন্নয়ন কেৱল শিক্ষকসকলৰ পাঠদানৰ ওপৰতহে নিৰ্ভৰশীল নে ?
       চৰকাৰীয়েই হওঁক বা বেচৰকাৰীয়েই হওঁক,এখন বিদ্যালয়ত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী থাকে ৷ তেওঁলোক ভিন্ন ভাষাভাষী,তেওঁলোক ভিন্-ভিন্ সামাজিক পৰিৱেশৰ পৰা অহা,তেওঁলোকৰ বুদ্ধিমত্তাও ভিন্-ভিন্ ৷ সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীকে ৩০ বা ৪০ মিনিটৰ ক্লাছ এটাত ক্ষন্তেকতে পাৰদৰ্শী কৰি তোলা সম্ভৱ নে ? শিক্ষকে যিমানেই চেষ্টা নকৰক কিয়, কেতিয়াও এটা শ্ৰেণীৰ সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীকে সমানে পাৰ্গত কৰি তুলিব নোৱাৰে ৷ নিজৰ অভিজ্ঞতাৰ পৰা কওঁ,Internship ৰ কালছোৱাত কিছুমান এনে ছাত্ৰ-ছাত্ৰী লগ পাইছিলো,যিসকলে অষ্টম-নৱম শ্ৰেণীত পঢ়িও ২০ ৰ পৰা ১লৈ ওলোটাকৈ গণনা কৰিব নোৱাৰে ৷ শিক্ষকে কি কৰিব ? প্ৰচলিত শিক্ষা ব্যৱস্থামতেতো অষ্টম শ্ৰেণীলৈ কোনো শিক্ষাৰ্থী অনুত্তীৰ্ণ হৈ থাকিব নোৱাৰে ! এতিয়া সেইসকল ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ অভিভাৱকে যদি দাবী কৰে,যে আমাৰ ল'ৰা-ছোৱালীয়ে মেট্ৰিকত গণিতত ৯০ ৰ ওপৰত পাবই লাগিব, সেয়া সম্ভৱ হ'ব নে ? এয়া মাত্ৰ এটা উদাহৰণহে ৷ কথাটো ব্যক্তিগত আৰু চৰকাৰী উভয় মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযোজ্য ৷
        বাস্তৱ ক্ষেত্ৰখন পৃথক,প্ৰত্যাহ্বানেৰে পৰিপূৰ্ণ ৷ সমালোচনা কৰাটো উজু ৷ ব্যৱহাৰিক ক্ষেত্ৰখনলৈ আহি সমস্যাবিলাক চালি-জাৰি চাই সমাধান উলিওৱাটোহে কঠিন ৷ এসপ্তাহ বা এমাহৰ ভিতৰত চমৎকাৰ নঘটে ৷ শিক্ষকসকল পথ প্ৰদৰ্শকহে,ঈশ্বৰ নহয় ৷

শংকৰদেৱ শিশু নিকেতন, হিন্দুত্ববাদ আৰু ভৱিষ্যত

শংকৰদেৱ শিশু নিকেতন, হিন্দুত্ববাদ আৰু ভৱিষ্যত

অসমত সংখ্যাগত দিশৰ পৰা থকা প্ৰায় ৫০০ খন শংকৰদেৱ শিশু নিকেতনক শিশু শিক্ষা সমিতি অসম নামৰ এটা সংস্থাই পৰিচালনা কৰে আৰু ভাৰতবৰ্ষৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত অন্য নামত এনেকুৱা নানা বিদ্যালয়গোট অৱস্থিত, যাক বিদ্যা ভাৰতী নামৰ এটা বেচৰকাৰী সংস্থাৰ তৰফৰ পৰা পৰিচালনা কৰা হয়। এই বিদ্যা ভাৰতী হ'ল ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘৰ ভাতৃ সংস্থা। উল্লেখযোগ্য যে, অতি উগ্ৰ হিন্দুত্ববাদী সংস্থা এটাৰ ভাতৃ সংগঠনৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হোৱা বাবেই বিগত সময়চোৱাত শংকৰদেৱ শিশু নিকেতনসমূহৰ ওপৰত হিন্দুত্বৰ মোহৰ লগাবলৈ নানা ধৰণৰ প্ৰয়াস কৰি অহা হৈছে।

যোৱাটো শতিকাৰ অষ্টম দশকতে অসমত আৰম্ভ হোৱা এই নিকেতনৰ ওপৰত প্ৰথম আঙুলি টোঁৱাই বিশিষ্ট বুদ্ধিজীৱী হীৰেন গোহাঁই ছাৰে। ২০১৩ চনত তেওঁৰ এই সন্দৰ্ভত এটা প্ৰৱন্ধ প্ৰকাশ হয়, য'ত তেওঁ নিকেতনৰ 'প্ৰতিজ্ঞা'ত (যিটো দিনপঞ্জীৰ সন্মুখ পৃষ্ঠাত থাকে) হিন্দুত্ববাদৰ বীজ দেখুৱাই দিয়ে। তাক শিশু শিক্ষা সমিতিৰ সভাপতি অতুলানন্দ গোস্বামী ডাঙৰীয়াই খণ্ডন কৰি ৰাজ্যৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত থকা নিকেতনৰ ঠাই বিশেষে মুছলমান ছাত্র ছাত্ৰীৰ পৰিমাণ উল্লেখ কৰি ব্যাখ্যা আগবঢ়ায়। তেতিয়াৰে পৰা এই প্ৰসংগটো বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত বাৰে বাৰে উত্থাপন হৈ থকা দেখা গৈছে।

আমি বাৰ বছৰ সেই নিকেতনৰ ছাত্ৰ হৈ থকাৰ অভিজ্ঞতাৰে এই প্ৰসংগত কিছু কথা ফঁহিয়াই চাব বিচাৰিছোঁ।

১/ বৰ্তমানে অসমত অসমীয়া মাধ্যম আৰু ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ৰ যি প্ৰতিযোগিতা চলি আছে, তাত অসমীয়া মাধ্যমৰ পক্ষ সবল কৰি ৰখাত জাতীয় বিদ্যালয়ৰ লগতে নিকেতনসমূহৰ প্ৰৱল অৰিহণা আছে। খ্ৰীষ্টান মিছনেৰী বিদ্যালয়ৰ পৰিৱৰ্তে নিকেতনসমূহৰ(এক মুহূৰ্তৰ কাৰণে হিন্দু বিদ্যালয় বুলি ধৰি ল'লেও) পক্ষত ই এটা সবল যুক্তি

২/ অসমৰ এটা প্ৰজন্ম গঢ়ি তোলাত নিকেতনসমূহৰ অৰিহণা যথেষ্ট।(বৰ্তমান সময়ত আপুনি কলেজ এখনলৈ যাওক, তৰ্ক এখনলৈ যাওক, কবিতা প্ৰকাশ পোৱা বাতৰিকাকত মেলক তাৰ যিকোনো চাৰিটা নামৰ এটা নিকেতনৰ উৎপাদন হোৱাটো প্ৰায় নিশ্চিত) মন কৰিবলগীয়া কথাটো হ'ল-- এই প্ৰজন্মটোত বামপন্থী, জাতীয়তাবাদী, হিন্দুত্ববাদী সকলো আছে আৰু অসমীয়াৰ স্বাৰ্থৰ যুজঁখনত প্ৰয়োজনীয় সময়ত চামিল হৈছে। অথচ ইংৰাজী মাধ্যমত পঢ়া বেছিভাগে এই ক্ষেত্ৰত আৱেগিক একাত্মতাৰ অভাৱৰ কাৰণে দূৰে দূৰেই ৰৈ গৈছে। অৰ্থাৎ এটা কথা স্পষ্ট যে, নিকেতনসমূহ হিন্দুত্ববাদী নিৰ্মাণৰ কাৰখানা নহয়। ছাত্র ছাত্ৰীসকলক মতাদৰ্শ নিৰ্বাচন কৰাৰ মানসিকতা আৰু পৰিৱেশ প্ৰদানৰ সহনশীলতা নিকেতনে দেখুৱাইছে।

৩/ আমি বিদ্যালয়ত পঢ়ি থকাৰ পৰা জ্যোতি, বিষ্ণু, ভূপেন, পাৰ্বতীৰ গান শুনি; বেজবৰুৱা, মালিকৰ সাহিত্যকীৰ্তি পঢ়ি ডাঙৰ হৈছোঁ। যিকোনো ধৰ্ম নিৰপেক্ষ আখ্যা পোৱা বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীতকৈ কোনো গুণেই কম পঢ়া নাই, শুনা নাই। আমাৰ বিদ্যালয়বোৰৰ বতাহত অসমীয়া অসমীয়া গোন্ধ এটা আছে, শ্ৰেণীকোঠাৰ বাহিৰে ভিতৰে।

৪/ কোনোবা দুজন আচাৰ্যক RSSৰ সভাত দেখি আচৰিত হোৱাৰ পূৰ্বে আন দুজন আচাৰ্য যে ছাত্ৰ সন্থাৰ সদস্য সেয়া কাণ উনাই শুনা উচিত। কৰ্মচাৰীক নিজৰ পছন্দৰ মতাদৰ্শ সলনি কৰিবলৈ বোধকৰোঁ নিকেতনসমূহে বাধ্য কৰোৱা নাই।

৫/ আমি পঢ়া সময়চোৱাত নিকেতনসমূহত একপ্ৰকাৰৰ Autonomy দেখিছিলোঁ। প্ৰধান আচাৰ্য আৰু পৰিচালনা সমিতিৰ পৰিকল্পনাত বিভিন্ন পদক্ষেপ লোৱা হৈছিল। বিভিন্ন ধৰণৰ দিৱস পালন (শিল্পী দিৱস, ভূপেন হাজৰিকাৰ মৃত্যু দিৱস আদি) (আমি কোনো দিন দীনদয়ালৰ জন্ম জয়ন্তী, গুৰুজীৰ মৃত্যু তিথি পাতি নাপালোঁ), ছাত্ৰীসকলক এটা বাৰে মেখেলা চাদৰ গণৱেশ ৰূপে দিয়া (কেৱল নাৰীক জাতিৰ মান ৰক্ষাৰ ভাৰ দিয়াৰ তৰ্কটো হ'ব পৃথক) আদি। সাধাৰণ সম্পাদক হৈ একেবাৰে বিদ্যালয়ৰ ভিতৰখন তন্ন-তন্নকৈ দেখা পাওঁতেও শিশু শিক্ষা সমিতিৰ পৰা কোনো কামৰ বাবে নিৰ্দেশ বা চাপ অহা দেখা নাপালোঁ।

৬/ এই আটাইকেইটা দিশৰ লগত খ্ৰীষ্টান মিছনেৰী স্কুলৰ তুলনা কৰিলেই নিকেতনৰ ধৰ্ম নিৰপেক্ষতা, ধৰ্ম জাপি নিদিয়াৰ সহনশীলতা, অসমীয়া সংস্কৃতি ৰক্ষাত ভূমিকা (বৰ্তমান সময়ত যিটোৰ প্ৰয়োজন সৰ্বোচ্চ) আটাইবোৰ দিশ স্পষ্ট হৈ পৰে।

এই আটাইবোৰ দিশ দেখাৰ পিছতো ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টীৰ চৰকাৰ অসমলৈ অহাৰ পাছৰ সময়চোৱাত নিকেতনসমূহৰ স্পষ্ট আৰু নিকা চৰিত্র সলনি কৰিবলৈ পদক্ষেপ লোৱা হৈছে যেন ভাৱ হয়। লুইতপৰীয়া হিন্দু সমাৱেশতে এই কথা বাহিৰৰ পৰাও জিলিকি উঠিছে। বিদ্যালয়সমূহক কিছুমান কাম কৰিবলৈ, পদক্ষেপ ল'বলৈ বাধ্য কৰোৱা হৈছে। পূৰ্বৰ Autonomy আৰু তিষ্ঠি ৰোৱা নাই। প্ৰায় ৩৫ বছৰ কাল কোনোৱে টু এটাও ক'ব নোৱাৰাকৈ অসমৰ স্বাৰ্থত থিয় দি ৰোৱা শংকৰদেৱ শিশু নিকেতনসমূহৰ এনে অবাঞ্চনীয় পৰিৱৰ্তনে সাধাৰণজনৰ হৃদয়ৰ পৰা বিদ্যালয় গোটটোক আঁতৰাই নিব। লাহে লাহে অঞ্চলবোৰত গণভিত্তি হেৰুৱাব। তেনে হ'বলৈ গ'লে আমিও দ্বিতীয়বাৰ নিকেতনৰ পক্ষত কিবা লিখিবলৈ ল'লে বিবেকৰ পৰা বাধা পাম। কৰ্তৃপক্ষই মনত ৰখা ভাল যে, গণিতৰ পূৰণ অংকত হাজাৰটা সংখ্যাৰ শক্তিকো মাত্ৰ এটা শূন্য‌ই পূৰণফল শূন্যত পৰিণত কৰিব পাৰে।

(Debasish Burhagohain ৰ পৰা সংগ্ৰিহিত !)

অসমৰ উচ্চশিক্ষা ৱ্যৱস্হা

অসমৰ উচ্চশিক্ষা ৱ্যৱস্হা

দিপাংকৰ চৌধুৰী

ভৱানীপুৰ, অসম ৷

        ভাৰতীয় শিক্ষা ৱ্যবস্হাৰ বিষয়ে কোৱা  আৰাম্ভ কৰিলে শেষ কৰাটো অসম্ভৱ৷ আজিৰ যুগত ভাৰতীয় শিক্ষা ৱ্যবস্হাটোৰ ওপৰত কাৰ কিমান আস্হা আছে সেই বিষয়ে নতুনকৈ কোৱাৰ হয়তো প্ৰয়োজন নাই৷ বিশ্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি বিশ্ববিদ্যালয থকা দেশখনৰ শিক্ষা ৱ্যবস্হাটো ইমানে উন্নতমানৰ যে পিয়নৰ চাকৰিৰ কাৰণে LLB, BE, MBA, PhD, M Phil ডিগ্ৰী থকা নিবনুৱাৰ লানি নিচিঙা ভিৰ৷ শিক্ষা এনেকুৱা মানদন্ডৰ যত উচ্চ শিক্ষা লোৱাৰ পিছতো নিজে নিজৰ ভৰিত থিয় হব নোৱাৰে৷ অৱশ্যে আজিৰ বিষযবস্তু অসমৰ উচ্চ শিক্ষাৰ দুটামান কামৰ বৰ্ননা৷ বহুত দিনৰ পৰা ভাবি আছিলোঁ এই বিষয়ত কিবা অলপ লিখিম বুলি। পিছে আজি অসমৰ উচ্চ শিক্ষাৰ জাননী খন পাই লিখিম বুলিএ থিৰাং কৰিলো । আজি কেইদিন মান আগত অসমৰ শিক্ষা বিভাগৰ পৰা M Phil আৰু PhD ৰ যিকোনো এটাৰ হে মাৰ্ক দিব বুলি কিবা এখন Notification ওলাইছিল ৷ এই খবৰটো মোৰ লগত একেলকে B.Sc আৰু M.Scত পঢ়া বন্ধু দুজনমানৰ মূৰত বিনা মেঘে বজ্ৰপাত পৰা দি পৰিল কাৰণ তেওলোকে সকলো কাম এৰি চৰকাৰী বিশ্ববিদ্যালয়ত PhD কৰি আছে আৰু মইও এখন ব্যক্তিগত বিশ্ববিদ্যালয়ত M Phil কৰি আছো , গতিকে খবৰটো মই তেওলোকৰ পৰা তেনেধৰনে পালো আৰু দিয়াৰ মূল কাৰণ PhD আৰু M Phil ত মাত্ৰ দুই নম্বৰৰ পাৰ্থক্য ৷

 আজি আকৌ খবৰ পলো যে সেইখন পুনৰ আঁতৰাই ললে। কথাটো এইটো নহয় যে Interviewত কত কিমান মাৰ্ক দিছে ,কথাটো হল উচ্চ শিক্ষাত শিক্ষক নিযুক্তিত ইমান সঘনাই নিয়ম পৰিৱৰ্তন হোৱাটো এককেবাৰে শুভ লক্ষণ নহয়। ঠিক আছে মানি লোৱা হ'ল পৰিৱৰ্তন প্ৰকৃতিৰ নিয়ম। তেতিয়া হলে পৰিৱৰ্তনতো সেইসকলৰ লগতো হব লাগিছিল যিসকল আজিৰ inflationary  মাৰ্কিং চিষ্টেমৰ পঢ়া নাছিল। দহ -বাৰ বছৰ আগৰ প্ৰথম বিভাগৰ প্ৰথম আৰু আজিৰ জনৰ মাজত জানো জ্ঞানৰ ভেদ আছে। হয় আছে, আগৰ জনে 60 শতাংশ  পাই  সেই স্থান পাইছিল আৰু আজিৰ  জনে 90  শতাংশ পাই সেই স্থান পাই। তাত দোষ কাৰ? কাৰোতো নাই । তেতিয়া হলে কিয় নিযুক্তিৰ সময়ত কেৱল নম্বৰ চিষ্টেমেৰে তেওঁলোকক জোখ লোৱা হৈছে, কিয় দুয়ো জনৰ পৰা সেই একেই 20 শতাংশ বা 25  শতাংশ ই লোৱা হৈছে। M Phil, PhD বাদ দিলোঁ আৰু যদি কিবা ডিগ্ৰী ও আছে তেতিহলেও আগৰ সকলে আজিৰ এই নতুন মাৰ্কিং চিষ্টেম ৰ লগত ফেৰ মাৰিব  নোৱাৰে। তেতিয়াহলে ভুল হৈ থকা নাই নে ব্যৱস্থাটোত। বিষয়টো বহুত গভীৰ। উপলব্ধি কেৱল সেইসকলেহে কৰিব যাৰ লগত তেনে হৈছে ৷

       অসমতো একেখন এ, তেতিয়াহলে GU, Cotton, DU  কাৰো মাৰ্কিং চিষ্টেমৰ মাজত সামঞ্জস্য নাই কিয়? কোনোবাই যদি কৈছে 8 মানে প্ৰথম বিভাগ কৰবাত আকৌ সেই একেই grade ত 75 ৰ ওচৰ পাই । কিমান যে confusion !  কিয় মাৰ্কিং চিষ্টেম তো একে হব নোৱাৰে? যদি অসমৰ উচ্চ শিক্ষা বিভাগে API চিষ্টেমৰেই ভৱিষ্যতে নিযুক্তি দিব বিচাৰে তেন্তে এইবোৰ কথা গুৰুত্ব সহকাৰে লোৱা উচিত।অসমৰ উচ্চ  শিক্ষাত   বহুত গৱেষণাৰ অভাৱ আছে যেন মোৰ ব্যক্তিগতভাৱে অনুভৱ হয় । সিদ্ধান্তব বোৰ গৱেষণাৰ ভিত্তিত হব লাগে যাৰ দ্বাৰা সকলো শ্ৰেণীৰ মানুহে অনাগত দিনবোৰত উপকৃত হব পাৰে ৷

Previous Notification: 05/01/2018

Latest Notification: 30/01/2018

Do we still need caste based reservation system in India ?

Do we still need caste based reservation system in India ?

The History of Reservations:

  Caste Based Reservation in India Started in 2nd Century BC. In Manusmriti -the law book of Brahmins all the laws were based on Caste and no Merit was ever considered. It divided people into High and Low Castes on the basis of their birth and not on the basis of Merit. Wealth, Political power, Spiritual leadership, Education, Ownership of Land, Trade and all lucrative aspects were reserved purely to the higher castes.  

        As we are living in the progressive 21st century, reservation/quota system is still a big question in India. Reservation in the constitution states that Part 16 having articles 330-342 deals with special provisions relates to reservation of seats for Scheduled Castes and Schedule Tribes in Lok Sabha, state assemblies, reservation in a job and educational institution. There are other reservations like the reservation for women, reservation for physically challenged, reservation for economically backward class etc. When we talk about backward it may be financially backward or from a backward caste. There may be a category of people who have been subjugated for ages, who have been both mentally and physically challenged for ages or there may be groups of people who are not financially competent in leading a standard quality of life. Reservation is given in the form of age relaxation or fee relaxation or reserving certain seats for them. 

           A Educated minds do not need caste system in India. Caste started corrupting our civilization long ago and still it's persisting in our country. Following that, lower castes people were not allowed to do certain tasks starting from as high as reciting prayers in temple ,walking without slippers and shirts in the area where upper castes are dominant. Our government has understood long ago and created this reservation system such that, a lower caste guy may or may not be allowed in or out in a locality but in order to earn his self respect.  he should not only forced to clean sewage, wash laundry, cut hairs, but also he/should have the opportunity to prove his equality among all castes individual in our society by performing same tasks as them. Even though, many were hesitant to enjoy these reservations initially, govt. had taken necessary steps to implement. 

     One should clearly note that "if there is no reservation initially, monopoly of people from dominant castes would have been practiced in all the government schools and institutions" 

       Now here the actual trouble started, not immediately but after couple of decades, where lower castes utilized this reservation quota, studied well, got jobs in government/private sector and well settled. So, kids from these families though above poverty line (ABL)  started enjoying these privileges. Addition to that, in many states, words like "reservation" and "quota" politicized much more for power and fame.  

         Now, people (including students) started yelling "stop reservation", "they are grabbing our opportunities and jobs", "they became rich and our kids are still poor" etc., removing caste system might be really a good idea, but what are the consequences...... 

1. Eventhough you say that you do not follow caste, it got firmly rooted in our minds. 

E.g: Less then 5% of indian marriages are inter-caste. 

2. If suppose equality treatment being forced in our society. In many places, A lower caste individual can never equally dine with higher caste at his home, if not public. 

E.g. "Madurai villages still practising the two-tumbler system" (Google it)

3. Poor people in lower castes will face even more brunt than they are actually facing now.

4. Inequality being followed by school kids some states in India, where different plates should be kept for kids from higher caste, food (served by govt. free of cost) must be served using different utensils to lower & higher castes, higher caste kid should not sit down on the floor provided a lower kid sit on a chair. Being educated some teachers initially resisted,  however, people from higher caste gathered and started quarreling in the school premises. So, they asked all the kids to bring their own plates, and bought enough chairs with their salary. How does a school kid know that the other guy sitting beside is from a different caste, unless his/her parents his/her mind with this discrimination filth. 

5. How do you think political parties will allow to do that in the first place, because they are enjoying well by allowing these people face several discriminates in the society. 

     To answer the question, castes must be removed from our system, not for the sake of jobs or privileges but for harmony and  equality. Privileges  and reservations should be given for people who are below the poverty line (BPL), irrespective of their castes. Similarly, An intellectual mind should keenly observe that, removing caste system in our country "as of now" will bring more chaos but not prosperity. Caste discrimination will not or cannot be stopped overnight, even though if you uproot it from our system. It is the citizen's responsibility to make sure such practices are abolished. For that to achieve, every citizen of our country  must be educated, they should be made aware that discrimination based on caste, job, disability is a heinous offence and should be tried as per law.

The Real Scenario Of India:

  If you think the reservation system should be removed from India then you must have to watched these following videos:

Untouchability & Casteism Video:1

Untouchability & Casteism Video:2

Untouchability & Casteism Video:3

Untouchability & Casteism Video:4

Note:

1.Only because of such laws, lower caste people are still thriving in our country without facing much problems.

2. There are only 2% jobs in India where cast based reservation systems are applicable.

Dipankar Choudhury

Assam, India.

বেংকত টকা জমাকৰ্তা এতিয়া সাৱধান হওক!

FRDI Bill -2017

 দিপাংকৰ চৌধুৰী

ভৱানীপুৰ, অসম ৷

FRDI ৰ সম্পূৰ্ণ নাম হ'ল Financial Resolution and Deposite Insurance Bill-2017 . ২০১৭ বৰ্ষৰ বৰ্ষকালীন অধিৱেশনত সংসদত এই বিলখন উত্থাপন কৰা হৈছিল যদিও বিৰোধীৰ চাপত এই বিলখন বিধান  সভাৰ যৌথ সংসদীয় কমীতিৰ তত্তাৱধনাত পৰ্যৱেক্ষন কৰি থকা হৈছে৷  কমীতিৰ কাম সম্পূৰ্ণ হোৱা পিছত এই বিলখন পুনৰ সংসদত উত্থাপন হ'ৱ আৰু আশা কৰা হৈছে চলিত বৰ্ষৰ ফেব্ৰুৱাৰী মাহত উভয় সদনত অনুমোদন লাভ কৰিলে বিল খনে দেশত এখন আইন হিচাপে স্বীকৃতি পাব৷ 

       এতিয়া আহো মূল কথালৈ যে এই বিলখনত কি আছে আৰু ইয়াৰ মূল উদ্দেশ্য কি! বিলখনৰ মূল উদ্দেশ্য হ'ল যিকোনো বিত্তীয় প্ৰতিস্হানৰ (বেংক,ইনস্সুৰেন্স কোম্পানী,  স্তক এক্সেন্জ) ওপৰত তেওলোকৰ বিত্তীয় পৰিস্হিতিৰ ওপৰত নজৰ ৰখা ৷ ইয়াৰ অৰ্থ হ 'ল প্ৰতিস্হানৰ আৰ্থিক দূৰ্বল পৰিস্হিতিত জমাকৰ্তা গ্ৰাহকৰ টকাৰে সেই প্ৰতিস্হানৰ পৰিস্হিতি সাধাৰণ অৱস্হালৈ ঘূৰাই অনা অথবা উদ্ধাৰ কৰা৷ গ্ৰাহকৰ টকাৰে প্ৰতিস্হানটো উদ্ধাৰ কৰা প্ৰক্ৰিয়াটোক Bail-in কয় অৰু চৰকাৰী টকাৰে তেনেকুৱা প্ৰতিস্হানক উদ্ধাৰ কৰা প্ৰক্ৰিয়াক Bail-Out বুলি কোৱা হয় ৷ অৰ্থাৎ প্ৰতিষ্ঠানৰ দূৰ্বল বিত্তিয পৰিস্হিতি সাপেক্ষে আপোনাৰ বেংকত জমা থকা ধন আপুনি সময়ত ঘূৰাই নাপাব পাৰে ৷ বেংক কৰ্তৃপক্ষই আপোনাৰ টকা অপোনাৰ অনুমতি অবিহনে তেওলোকৰ সুবিধা মতে এক দীঘলীয়া সময়ৰ কাৰণে Fix Deposit কৰি দিব আৰু আপুনি কোনো আইনী ব্যৱস্হা হাতত লব নোৱােৰ  কাৰণ FRDI Bill খনে তেওলোকক সেইখিনি অধিকাৰ প্ৰদান কৰিব ৷

 এই বিলখন চৰকাৰে সংসদৰ মজিয়াত অনাৰ মূলতে হ'ল, দেশৰ প্ৰায় বিলাক বেংকৰ এতিয়া NPA (Non-performing Assets) বহুত  বাহি গৈছে অথাৎ বিজয় মালিয়াৰ নিচিনা কিছুমান বনিক গোষ্ঠীৰ  লোকক বেংক বিলাকে বহুত হাজাৰ কৌটি টকা চৰকাৰী হেচাত লোন হিচাপে আগতে দি দিছে  যাৰ পৰা বেংক বিলাকে কোনো সুত বা মূল ঘূৰাই পোৱা নাই ৷ এনেকুৱা লোনৰ পৰিমান বহুত লাখ কৌটি টকা৷ এতিয়া বেংক বিলাক উদ্ধাৰৰ স্বাৰ্থ দেখুৱাই চৰকাৰ খনে এনেকুৱা লোন পৰিশোধ নকৰা ব্যক্তিৰ পৰা ধন ওভতাই অনাৰ পৰিবৰ্তে সাধাৰণ নাগৰিকৰ ওপৰত এনেকুৱা বিল এখন জাপি দিব ওলাৱাটো অতিকে দুৰ্ভাগ্যজনক ৷

 উল্লেখনীয় যে ২০১৭ বৰ্ষৰ ফেব্ৰুৱাৰী মাহতো এনেকুৱা এখন বিল চৰকাৰে গৃহীত কৰিছে যাৰ দ্বাৰা দূৰ্ণীতি কৰিব এতিয়া অধিক সুবিধা হৈছে৷ চৰকাৰখনৰ যোৱা বছৰৰ কাম কাজৰ ওপৰত নজৰ দিলে দেখা পাও যে প্ৰথমে কৰিলে জন ধন য়োজনা , তাৰ পিছত বিমুদ্ৰাকৰণ , যাৰ কাৰণে সকলো শ্ৰেণীৰ মানুহে বেংকত ধন জমা থব বাধ্য হ'ল আৰু এতিয়া FRDI Bill ,আপোনাৰ জমা টকা আৰু ধনৰ ওপৰত চৰকাৰী নজৰ৷ আজিকালি প্ৰায় বিলাক চৰকৰী হাতত বিক্ৰী যোৱা বাতৰি চেনেলত এনেকুৱা প্ৰয়জনীয় বাতৰি পৰিৱেশন কেতিয়াও নকৰে ৷ তেওলোকৰ চেনেলত Black Money, GDP, Unemployment, Farmer's Suicide, Make In India , GST ৰ ওপৰত আলোচোনা হোৱা দেখা নাপাও৷ আমি সাধাৰণ নাগৰিক বিলাক TVত হিন্দু মুছলমান,  ভাৰত পাকিস্তান, চীন ভাৰত,  গৌ মাংস, উত্তৰ কোৰিয়াৰ ৰজাৰ বৰ্বৰ কাহানীৰ নামত সন্ধিয়াৰ Prime Timeৰ বতৰি চাই চাই প্ৰকৃত বিষয় বিলাকৰ পৰা বহু দুৰত থাকি যাও৷ আমি সকলোৱে চৰকাৰী কাম কাজৰ ওপৰত তীক্ষ্ণ নজৰ ৰখা উচিত যাতে দেশৰ সকলো ব্যৱস্হা সুষ্ঠিৰ থাকে আৰু চৰকৰী ব্যৱস্হাৰ ওপৰত অনাগত দিনবোৰতো বিশ্বাস বৰ্ত্তী থাকে ৷